Ik kreeg van de week een uitnodiging van mijn werkgever in
mijn mailbox. Voor het maken van een online assessment. Kent u dat? Dat is een
test. Gaan ze kijken waar je in hemelsnaam wel geschikt voor bent. Vroeger ging
je baas dan even met je zitten. Deed je een bak koffie en lulde je wat over koetjes,
kalfjes en het weer. En natuurlijk over het werk. En zo kwam dan van het één
het ander. Sowieso sprak je elkaar bijna dagelijks en een beetje werkgever weet
over het algemeen wel wat zijn mensen bezighoudt en wat de kwaliteiten zijn. Maar
ja, dat heeft natuurlijk wel één groot nadeel; je kunt het geen ‘assessment’
noemen. En ‘assessment’ is een vet cool woord. Zeker als je daar ook nog eens ‘online’
voor kunt zetten. Hoe godvergeten modern is dat? Dan heb je het gewoon verdomd
goed voor elkaar, als bedrijf, of niet?
Afijn. Ik dus klikkerdeklik op de bijgevoegde link. Accountje
aanmaken en eens rondneuzen op de hippe website van, zo zeggen ze zelf, de ‘Business
Psychologists.’ Een online assessment dus, via ware Business Psychologists. Zo’n
kans krijg je natuurlijk maar één keer in je leven. Hoop ik. Want echt, met een
opvoeding in de trant van ‘Joh, ga gewoon lekker aan het werk en doe niet zo
moeilijk’, kun je niet anders dan kromme tenen of een akelige impotentie oplopen
als men dat soort termen gaat bezigen. Vroeger noemde men dat Hollandse
nuchterheid. Nu ben je een lompe boer als je wars bent van dergelijk geleuter. Maar
optimist die ik ondanks alles nog steeds ben, begon ik aan het eerste
onderdeel. Mijn God zeg, wat is er toch met ons gebeurd?
Mijn scherm vulde zich met driehoekjes. Van verschillende
afmetingen, in diverse kleuren. Voorzien van pijltjes die in uiteenlopende
richting wezen. Grijze stipjes, zo leek het, lukraak om de driehoekjes
geplaatst. Aan mij de taak een driehoekje te kiezen, die de aanvulling moest
zijn van de ontbrekende aan het rijtje. Daarna een variant daarop met
vierkantjes, cirkels en meerhoekige, vrolijk doch slecht ingekleurde vormen. Serieus,
om helemaal gestoord van te worden. Nou zal het ongetwijfeld zo zijn dat het al
dan niet juist weten te plaatsen van zo’n driehoekje of cirkel veel over mij
zegt. Of ik wel of niet geschikt ben. Maar het boeit me niet. Ik heb hier geen
zin in. Ik stroop morgen mijn mouwen weer op en ga lekker aan de gang. Zoek het
maar even uit met je assessment en die duurbetaalde jongens van Business
Psychologists. Er moet gewoon geld verdiend worden. En misschien kunnen we
tussendoor een bakkie doen. Beetje bijpraten. Over driehoekjes en cirkels. En
de waan van de dag.
