Beste kinderen van Nederland, ik wil even het woord tot
jullie richten. Want jullie worden voor de gek gehouden. Wij volwassenen zijn
niet eerlijk tegen jullie. En ik zie het
als mijn taak -plicht- om jullie hiervan op de hoogte te brengen. Omdat het
mooi geweest is zo. Omdat we zo echt niet verder kunnen. En terwijl ik dit zo
zeg voel ik mij ineens best oud. Een beetje alsof opa gaat oreren over dat
vroeger alles beter was. Maar zo moeten jullie dat niet zien. Ik zit niet op
een schommelstoel met een dekentje over de benen te genieten van de warme
openhaard. Nee, ik zit, as we speak, achter een laptop. Ik heb weleens van
TikTok gehoord en ik snap dat je YouTube niet uitspreek als Joeptjoep. Dus ik
ben een man van deze tijd en weet echt wel waarover ik spreek. En tegen wie ik
spreek. Jullie dus. De jeugd die de toekomst heeft.
Wij volwassenen hebben er een bende van gemaakt. En het
lijkt erop dat wij deze blunders, deze ongekende onkunde, op jullie willen overdragen.
Trap er niet in. Word niet zoals wij.
Luister niet naar ons als we zeggen dat je goed je best op
school moet doen omdat je er dan wel komt in het leven. Het is onzin. Als je
heel goed je best op school doet sta je dagelijks in de file naar één of ander
luxe kudtkantoor waar je allemaal dingen doet die geen nut of waarde hebben.
Als je minder goed je best doet sta je dagelijks in de file naar één of ander minder
luxe kudtkantoor waar je allemaal dingen doet die geen nut of waarde hebben. En
als je helemaal niet je best doet sta je dagelijks in de file om je leven in
een bouwmarkt, schoenenzaak of andere retail-hel te slijten. Zonder nut. Zonder
waarde. Het maakt allemaal geen ruk uit wat je doet. Uiteindelijk zit je
gevangen in een web van verplichtingen dat nu eenmaal gefinancierd dient te
worden. Een eigen huis. Een plek onder de zon. Een dikke auto voor de deur die
de buurman goddank net niet betalen kon.
Want ook dat he; volwassenen laten je zien dat er een strijd gestreden dient te
worden. Want om het eigen falen, de eigen kleinzieligheid te maskeren is het
belangrijk wat anderen van je denken. Status. Bezit. Die dikke auto, dat grote
huis. Niks geen vakantie op de Veluwe, maar naar ver en duur. Als je niks bent
wil dat niet zeggen dat je dat ook laat zien. En als je genoeg geld hebt om een
mooi leven te hebben ga je evengoed altijd voor meer. Want genoeg is nooit
genoeg. Je moet altijd streven naar meer. En nog wat erbij. Want veel is goed,
maar meer is beter. Wat het je op het vlak van persoonlijk geluk ook mag
kosten. Je bent nooit klaar. Je hele leven in volle sprint naar spullen. Naar
dingen. Want dan zien mensen je voor vol aan. Dan hoor je erbij, dan heb je het
gemaakt. Wat dan vol ís, waar je dan bij hoort en wat je dan precies gemaakt
hebt, vertellen wij er niet bij. Gewoon, omdat wij dat zelf ook niet weten.
Beste kinderen van Nederland, wij volwassenen zitten op een
dood spoor. Al tijden. En we houden jullie op een gruwelijke manier voor de
gek. In wat we zeggen, in wat we doen en hoe wij de zaken aan jullie
overdragen. Trap er niet in. En nu jullie dit weten kunnen jullie aan de gang.
Stroop op die mouwen, maak er wat moois van. Doe je ding met andere motieven
dan die van ons. Besef weer wat écht belangrijk is. Wees wat aardiger voor
elkaar dan wij waren. Maak niet geld en mooi spul belangrijk, maar vrijheid en
geluk. Fuck de excel-maatschappij, gedicteerd door luxe of minder luxe kantoren
her en der in den lande. Denk zelf weer na en ga bouwen. Aan een betere wereld
dan wij die aan jullie achterlieten. Geniet van de kleine dingen en ongezien de
tyfus voor hen die het oude graag het oude willen laten. Een oud wijs man zonder
schommelstoel zei ooit dat morgen alles anders zou zijn. Die man was ik. De
morgen zijn jullie.
