zaterdag 9 juli 2016

Hey ho, let's go..

Het is zo goed als rond. Ik heb een huis gekocht in Friesland. Volgens recent onderzoek heeft 86% van u geen enkel idee waar Friesland ligt. Het lijkt me dan ook vrij onzinnig om te benoemen in welk dorp ik ga wonen. Het boeit u niet, u zou het op de kaart niet kunnen aanwijzen en verder maakt het ook niet zoveel uit. Ik ga weg en strijk neer op een plek die u nooit en te nimmer zelfstandig zou kunnen vinden. En ik ga u niet helpen, laat dat duidelijk zijn. Ik ga daar wonen voor mijn rust. Niet om achter de bank te hoeven springen en net te doen of ik niet thuis ben, als u met een kartonnen pak wijn voor de deur staat. Dat deed ik hier al te vaak.

Ik heb een vrijstaand huis gekocht met heel veel ruimte eromheen. Ik hou van ruimte. Ik heb straks nooit meer last van dronken tokkies die in aangelegen percelen zitten te zuipen, tot ze André Hazes mee gaan zingen. Ik heb op zich niets tegen André Hazes, maar wel als de teksten van deze man worden gescandeerd in de nachtelijke uurtjes door vadsige leiden wiens talenten elders liggen. Het is mooi dat je muurtjes kan metselen of straatjes kan aanleggen, maar dat maakt je nog geen vertolker van welk levenslied dan ook. Zeker ’s nachts niet, na anderhalf kratje Amstel.


Ik kan straks mijn auto parkeren waar ik wil. Voor mijn huis. Naast mijn huis. Achter mijn huis. Ik zou twaalf auto’s kunnen kopen puur en alleen om mijn vrijheid van parkeren te kunnen bevestigen. En misschien doe ik dat ook wel. Gewoon, omdat het kan. Zet ik mijn hele perceel – mooi woord voor ‘landgoed’-  vol met allerlei vehikels. Als enorme opgestoken middelvinger naar dom, Randstedelijk volk, dat nog altijd denkt alle wijsheid in pacht te hebben met hun te dure onroerend goed en bijbehorende, duurbetaalde, parkeervergunning. Etnisch profileren schijnt tegenwoordig niet zo kies te zijn. Prima. Maar kom op, wetenschappelijk gezien moet het toch een uitdaging zijn verstandelijk uitgedaagden, vrijwillig wonend in dichtbevolkte gebieden, onder de loep te nemen?

Dus dat je gaat onderzoeken wat mensen die voor acht ton een appartement in Amsterdam kopen precies mankeert. Of welk uit de kluiten gewassen pauperoord dan ook, in die contreien. Altijd maar godvergeten files, drukte aan je harses en dagelijks jezelf voor de gek proberen te houden dat vol heus niet echt vol is. Wat zijn dat voor lui? Hoe groot kan zelfhaat eigenlijk zijn? ‘Ja maar, we zitten overal zo lekker dichtbij.’ Flikker op. Rij eens met de auto van Den Haag naar Rotterdam. Ben je met een beetje geluk drie uur onderweg. Dichtbij ja, maar o zo ver. Trouwens, flikker teveel ratten in een glazen bak en je krijgt gelazer. Dus wat snappen die gasten nou niet? Maar lekker doorgaan zo. Ga daar vooral niet weg. Dat doe ik wel. Naar Friesland. Rust en ruimte. En héél veel auto’s in de tuin.