Ik ben gek op de liefde. Op het gevoel dat alles anders is.
Ik ben gek op liefde omdat het je dingen laat voelen die er normaal gesproken
niet lijken te zijn. Dagen zijn mooier. De nachten onbeschrijfelijk. Je voelt
je beter. Sterker. Grootser. Liefde geeft het vertrouwen in jezelf waarnaar je
altijd op zoek bent. De liefde maakt je af. Als je de liefde hebt gevonden ben
je klaar. Dan ben je een ander mens. Completer. Liefde laat je enkel mooie
dingen zien. Het pakt je hand en neemt je mee door De Pracht van het leven. Zoals
het leven zou moeten zijn. Zoals het eigenlijk is bedoeld. Ik ben gek op de
liefde als ze mij op donkere wolken wijst en me enthousiast verteld hoe mooi ze
zijn. De kleuren. Het lijnenspel. Die prachtige vormen. En het feit dat ergens
daarachter altijd de zon schijnt.
Ik ben gek op de liefde. Omdat liefde optimisme is. Liefde
wijst naar donkere wolken en prevelt zachtjes in je oor dat zij het is die zich
daarachter verschuilt. Liefde is de upgrade van je leven. Zelfs als je dacht
dat je alles al had, pak je de liefde uit als het mooiste cadeau ooit gekregen.
Je rukt aan het papier als een kleuter die voor het eerst Sinterklaas viert.
Onstuimig. Nieuwsgierig. Compleet openstaand voor alles wat maar denkbaar is.
En teleurstellingen bestaan niet. Liefde is nooit het cadeau wat je al had. Of
waar je eigenlijk niks aan hebt. Liefde is altijd welkom. Het is weten wat je
al die tijd hebt gemist, waarnaar je altijd hebt gezocht. Liefde is dat
allerlaatste puzzelstukje. Liefde rondt alles af. Zet de punten op de i. De
liefde eenmaal gevonden weet je alles. Dan heb je alles. Nee, sterker; dan ben
je alles.
Ik ben gek op de liefde. Omdat het zo ontzettend lijkt op
zuipen. Je ziet die fles drank en je voelt iets. Wat je voelt weet je niet,
maar het is altijd sterker dan jezelf bent. Je gaat de uitdaging aan en schenkt
je glas vol. En nog eens. En nog eens. Totdat de glazen niet meer te tellen
zijn. Maar dat hoeft ook helemaal niet. Samen zie je dingen die je nooit eerder
zag. Ze zijn mooi. En het volschenken van glazen staat gelijk aan het pakken
van haar hand. Ze neemt je mee naar plekken waar je nooit eerder was. En als
vanzelf zijn alle dingen beter dan ze ooit leken. Je lacht om het idee dat je
je ooit alleen hebt gevoeld. De dagen zijn mooier dan ooit tevoren. En de
nachten onbeschrijfelijk. Als die nacht voorbij is en de ochtend zich aandient
is alles weer voorbij. En zit je met een kater. Ik ben gek op de liefde omdat
het zoveel lijkt op zuipen. Maar vooral ben ik gek op zuipen. Omdat ik dan heel
even écht begrijp hoe liefde zou moeten zijn.
