Ik ben zeer binnenkort jarig. Dat lijkt een feestelijke
gebeurtenis, maar u en ik weten wel beter. Ja, ooit. Ooit was het leuk om jarig
te zijn. Als kind is het vetcool. Want dan ben je heel erg belangrijk en zo. En
als tiener is het handig. Want dan telt ieder jaar ouder. Kun je drank halen en
sigaretten. En je bent als achttienjarige gewoon een stuk stoerder dan die
gassies van een jaar of vijftien, zestien. Dat zijn dan gewoon kudtkinderen en
jij niet. En zo kabbelt die blijdschap een beetje voort tot je
vijfentwintigste. En dan houdt het op.
Dat is namelijk wel een beetje de leeftijd dat je begint in
te zien dat het niet helemaal geworden is zoals je in gedachten had, qua
privileges van het ouder worden. Bovendien komt dertig dan angstig dicht in de
buurt. Ooit een leeftijd dat je dacht dat iemand dan gewoon fuckin’ oud was en in
feite totaal uitgerangeerd. Maar omdat je verjaardagen niet stopt, tik je op
een dag die dertig aan. Geheel onverwachts vergaat de wereld niet, maar om nou
te zeggen dat het een heugelijke dag is. Uiteindelijk wordt het allemaal nog
erger, iedere verjaardag weer. Want hoe je het went of keert; die veertig komt
eraan.
Ook dan gaat het leven gewoon door. Je bent minder bejaard dan je vroeger, twintig jaar terug, had gedacht. Maar toch, het steekt. Laten we nou maar gewoon eerlijk zijn. Sowieso besef je dat je dan wel zo’n beetje min of meer op de helft zit. Zeker als je er ooit naar uitkeek de leeftijd te hebben drank en sigaretten te kunnen halen. En van die gelegenheid vanaf het begin volop gebruik hebt gemaakt. En dan komt dus die volgende mijlpaal in zicht. Vijftig. Dat gaat mij, mijn komende verjaardag, nog niet overkomen, maar ik zie hem in de verte al naar me zwaaien. Grijnzen zelfs. En volgens mij zie ik soms zelfs een opgestoken middelvinger. De rat.
Ook dan gaat het leven gewoon door. Je bent minder bejaard dan je vroeger, twintig jaar terug, had gedacht. Maar toch, het steekt. Laten we nou maar gewoon eerlijk zijn. Sowieso besef je dat je dan wel zo’n beetje min of meer op de helft zit. Zeker als je er ooit naar uitkeek de leeftijd te hebben drank en sigaretten te kunnen halen. En van die gelegenheid vanaf het begin volop gebruik hebt gemaakt. En dan komt dus die volgende mijlpaal in zicht. Vijftig. Dat gaat mij, mijn komende verjaardag, nog niet overkomen, maar ik zie hem in de verte al naar me zwaaien. Grijnzen zelfs. En volgens mij zie ik soms zelfs een opgestoken middelvinger. De rat.
Natuurlijk ben ik blij dat ik de leeftijd heb bereikt die ik
nu heb en straks ga pakken. Ik had tenslotte tussentijds ook tegen een boom
kunnen rijden, ten onder kunnen gaan aan een akelige ziekte of lullig en
zinloos om het leven kunnen komen. Ik las laatst dat iemand was overleden na het
innemen van Viagra. Op zijn nieuwe opblaaspop. Dan komt het allemaal wel heel
dichtbij, laat ik het zo zeggen. En dus probeer ik de moed erin te houden. Ik vier
mijn verjaardag. Ik hang slingers op en zorg voor gebak. En iedereen mag komen.
Liefst als u net wat ouder bent dan ik. Zodat ik een beetje kan wennen aan hoe
het is, om ooit te zijn zoals u.