Zo. Vier januari 2019. Tijd voor een jaaroverzicht.
De eerste dag van het nieuwe jaar begon traditioneel kudt. Vanaf 12 uur ging het nog wel, maar ook een oudejaarsnacht houdt een keer op. En dus was het weer wakker worden met een kater. Op zich gek, want één van de goede voornemens was om minder te gaan drinken. Waarom ik dan niet gewoon om middernacht gestopt ben weet ik niet. Ikzelf denk een discipline-dingetje. Vorig jaar ging dat ook al mis. En alle jaren daarvoor ook trouwens. Eigenlijk weet ik niet beter. Terwijl ik dus wel beter zou moeten weten. Foei dus. En jammer.
De eerste dag van het nieuwe jaar begon traditioneel kudt. Vanaf 12 uur ging het nog wel, maar ook een oudejaarsnacht houdt een keer op. En dus was het weer wakker worden met een kater. Op zich gek, want één van de goede voornemens was om minder te gaan drinken. Waarom ik dan niet gewoon om middernacht gestopt ben weet ik niet. Ikzelf denk een discipline-dingetje. Vorig jaar ging dat ook al mis. En alle jaren daarvoor ook trouwens. Eigenlijk weet ik niet beter. Terwijl ik dus wel beter zou moeten weten. Foei dus. En jammer.
Nieuwjaarsdag was het dus rondstrompelen. Overleven.
Zelfmedelijden. En een beetje op tijd naar bed. In feite was dit ook het geval
die tweede dag van 2019. Want was het vroeger zo dat je je laveloos kon gieten
en je de dag daarop weer fris en fruitig je bed uitsprong voor krantenwijk of
het huis-aan-huis bezorgen van allerlei foldermateriaal, tegenwoordig duurt de
herstelperiode wat langer. Tel daarbij op de mensen die belangstellend vragen
hoe het gaat met het stoppen met roken, en je bent er om uurtje of negen ook
wel weer klaar mee. Gelukkig kon ik een beetje op tijd naar bed.
Op de derde dag van het jaar ging het al stukken beter. Je
weet dat je het ergste hebt gehad en kunt dus weer uitkijken naar betere
tijden. Het voornemen nooit never niet meer aan de drank te gaan zwakt al een
beetje af. Je vindt zelf dat je echt stukken minder rookt dan je in 2018 deed.
En dat is goed voor het idee dat je heus wel een soort van ruggengraat hebt. Je blijft zelfs net iets langer hangen
op de webpagina van de sportschool dan gisteren. Dat je er alleen al aan hebt
gedacht vind je knap van jezelf. En dat is het in feite ook gewoon. En
dus is er op 4 januari geen vuiltje meer aan de lucht. Fris en fruitig. En om
dat te vieren trek ik een biertje open. Morgen gaan we het allemaal heel anders
doen. Want we gaan er een verdomd mooi 2019 van maken!