zaterdag 19 oktober 2013

Samen Bomen.. Deel 01..


Mooi. Nu ook de Verenigde Naties zich met Zwarte Piet gaat bemoeien is tenminste het einde van deze discussie in zicht. Binnenkort wemelt het hier van de blauwhelmen. En die gaan helemaal los als het moet. Dus daar sta je dan met je racistische kaasbek, stomme Hollander. Over en uit. En dat schept ruimte verder te gaan. Want we zijn er nog niet. Nog lang niet. De wereld is tenslotte verre van volmaakt. En dus wil ik het nu even, als eerste dit jaar, over kerstbomen hebben. Ja, nu denkt u nog; ‘Wat schrijft die gast toch domme kudtverhaaltjes.’ Maar over een jaartje of tien lult u wel anders. Dan moet u een boom kopen in het illegale circuit. Want verboden. Echt. Ik ga u uitleggen waarom.
Er zijn twee groepen kerstboomhaters. Eerst onze Islamitische vrienden. Die vinden kerst maar kudt, hebben ze niks mee. Op termijn dus geen kerstbomen in openbare ruimtes. Vinden ze niet cool, getuigt namelijk niet echt van respect. En dat is dan het begin van het einde. Natuurlijk heb je dan ook weer lieden die gaan lopen roepen dat het bij onze traditie hoort. Onzin natuurlijk. Het is ooit traditie geweest om heksen op de brandstapel te flikkeren. Als we daaraan hadden vastgehouden hadden supermarkten nu geen caissières gehad. Ik bedoel maar. Zoiets noemen we vooruitgang. Niets staat vast. Iets ongrijpbaars als tradities zeker niet.
Ook die tweede groep staat te trappelen van ongeduld. Zij, die wij wel eens gekscherend ‘boomknuffelaars’ noemen. En die hebben wel een punt, denk ik. Want zoals u weet is bewezen dat het een plant of boom goeddoet als je er tegen praat. Groeien ze als kool, zeg maar. Vinden ze fijn, een beetje aandacht. Betekent dus wel dat je in een boom niet zomaar een boom kunt blijven zien. Zou wel heel kortzichtig zijn. Als plantjes of bomen het verdomd cool vinden als er tegen ze wordt gesproken zijn het dus niet zomaar stomme groene dingen, zoals we altijd dachten, maar is er meer. Hebben ze een ziel? Gevoel? Zouden ze, ik noem maar wat, de Libelle lezen als ze dat konden? En kunnen we het dan nog wel maken ze zomaar om te hakken? Enkel om onszelf te plezieren? Denk daar eens over na. Goed?
Wacht dus nog even naar zolder te gaan om die kerstballen op te zoeken. Ik ga u van de week de antwoorden geven. Recht uit het hart. Want de wereld is nog verre van volmaakt. Maar samen komen we er wel uit. Beloofd.