Is het erg om contactgestoord te zijn? Ik durf het eigenlijk
niemand te vragen. Het is ook niet zomaar een vraag die je zomaar in de groep
gooit natuurlijk. Mensen zouden er dingen van kunnen denken. En dat wil je
niet. Nou zou je er een verhaal omheen kunnen breien. Dat je een vriend hebt
die mensenschuw denkt te zijn. En die vroeg zich dan af of dat erg was. Zoiets.
Maar hoeveel vrienden heeft een contactgestoorde? Precies. De kans door de mand
te vallen is dan evengoed nog betrekkelijk groot. Ik vraag het mij dus niet
hardop af, maar gooi bij deze zomaar even een balletje op. Dat is heel wat
anders. Bovendien komt dit verhaal van een blog waar niets waar is. Dus dat kan
dan best. Misschien komen we samen tot een antwoord. Gewoon, even leuk samen
dingen doen op een doordeweekse dag. Ik ben gek op samen dingen doen. Ik kan het
niet genoeg benadrukken.
Mijn eerste gedachte is dat je het, als volwassen
eenkennige, eigenlijk helemaal niet zo slecht hebt. Je ziet weinig mensen en de
kans dat je in gezeur, gezemel en conflictsituaties terecht komt is zodoende
minimaal. Je hoeft niet met gepaste tegenzin allerlei verjaardagen af te lopen.
En je zult maar zelden worden gevraagd om de helpende hand te bieden bij een
verhuizing of klusactiviteiten waar je toch alleen maar moe van kan worden.
Nooit hoef je te doen alsof je niet thuis bent als de bel gaat, want de bel
gaat niet. Telefoonkosten zijn laag, je komt zelfs een heel end met zo’n
prepaid ding. En als je bier in huis haalt weet je zeker dat het voor jezelf
is. En dat je niet, naarmate de avond vordert en de drinkende visite van geen
wijken lijkt te weten, blikjes hoeft te verstoppen. Kerstkaarten die je niet
krijgt hoef je niet weg te gooien en idem dito met allerlei verjaardagsmeuk.
We willen toch allemaal tijd voor onszelf? Als
contactgestoorde heb je tijd voor jezelf. Niemand heeft toch zin in drukte aan
zijn hoofd? Als ‘ietwat teruggetrokken type’ heb je alle rust die je maar kunt
wensen. Is het dus erg om contactgestoord te zijn? Is het erg om je slecht
thuis te voelen met allerlei volk om je heen? Lieden die ouwehoeren over de technische
specificaties van auto’s, hypotheken en de voortgang van de kinders. En die het
na zoveel jaar nog steeds grappig vinden ‘balkellende’ in plaats van
‘Balkenende’ te zeggen, als zij hun gal spuien over de politieke situatie in
Nederland? Nee he, niet echt. Is het dus erg om liever niet al te veel mensen
te zien? Ik denk van niet. Soms wat eenzaam misschien, maar zo hebben we
allemaal wel wat. Weet u, ik zal het doorgeven aan die vriend van me. Denk dat
hij er wel blij mee is. En wedden dat hij er een biertje op doet? In alle rust
en zonder gezeur. Bedankt. Namens hem. Uiteraard.
