Mijn dochter gaat meedoen aan de Kika-run. Hoe cool is dat?
Dan ben je zes en dan vind je het dus kudt dat er kinderen doodgaan aan één of
andere vage ziekte. Ik ben met grote regelmaat trots op dat doorgaans nogal eigenwijze
ding, maar hier scoort ze natuurlijk helemaal punten mee qua vaderlijke
gevoelens. De Kika Kinderrun gaan lopen terwijl je ook gewoon chips kan eten op
de bank, onderwijl een beetje te zitten Netflixen. Ik hoop niet dat ik hoef uit
te leggen hoe ik in elkaar stak op die leeftijd. Het zou mij imago-technisch
gezien niet helemaal de boost geven die mijn imago zou kunnen gebruiken, laat
ik het zo zeggen. Maar zij doet het
gewoon.
ben ik dan wel helemaal eerlijk tegen haar geweest? Nee, dat ben ik niet. Ik heb haar uitgelegd dat kinderen soms ziek worden. En doodgaan. En dat er geld nodig is om ziektes uit de wereld te helpen. En dat mensen dan allerlei dingen organiseren om dat geld bij elkaar te schrapen. Zo doen grote mensen dat. En omdat zij ook graag groot wil zijn, zo werkt dat nu eenmaal met hen die nog klein zijn, wilde zij daar natuurlijk wel haar steentje aan bijdragen. En natuurlijk heb ik toen niet uitgelegd dat er geld zat is. Dat als wij, grote mensen, écht zouden willen er binnen nu en tien jaar nooit meer een kind dood zou gaan aan wat voor ziekte dan ook. Maar dat het voorkomen van dode kinderen dus geld kost. En geld vooral vet cool is om uit te geven aan jezelf. Of om als machthebbende prestige mee te financieren.
ben ik dan wel helemaal eerlijk tegen haar geweest? Nee, dat ben ik niet. Ik heb haar uitgelegd dat kinderen soms ziek worden. En doodgaan. En dat er geld nodig is om ziektes uit de wereld te helpen. En dat mensen dan allerlei dingen organiseren om dat geld bij elkaar te schrapen. Zo doen grote mensen dat. En omdat zij ook graag groot wil zijn, zo werkt dat nu eenmaal met hen die nog klein zijn, wilde zij daar natuurlijk wel haar steentje aan bijdragen. En natuurlijk heb ik toen niet uitgelegd dat er geld zat is. Dat als wij, grote mensen, écht zouden willen er binnen nu en tien jaar nooit meer een kind dood zou gaan aan wat voor ziekte dan ook. Maar dat het voorkomen van dode kinderen dus geld kost. En geld vooral vet cool is om uit te geven aan jezelf. Of om als machthebbende prestige mee te financieren.
En dus rent dat kleine ding straks haar meters. Met het idee
de wereld te veranderen. En trots dat ze is. Van alles bedenkt ze om geld
binnen te harken. En ze is blij met alles. Stuivers, dubbeltjes. Alles telt. Ze
maakt tekeningen voor de verkoop, bakt cake om her en der aan de man te
brengen. Of doet een keer extra de afwas omdat daar nu eenmaal keiharde huishoudelijke
prijsafspraken over zijn gemaakt. Want de wereld veranderen; laat dat maar over
aan meisjes van zes. Die fiksen dat. Die geloven in de goede afloop. Die gaan
nog ergens voor. De grotemensenwereld bestaat nog niet. Alles is op te lossen.
Je moet alleen een beetje je best doen. En dat doet ze. Als zij haar best doet
gaan er geen andere kinderen meer dood. En geeft zij de toekomst een draai. Blijf geloven. Ren Senna, Ren!
