zondag 21 augustus 2011

Het Moderne Verraad..

Er zij heel veel dingen waar ik een hekel aan heb. Ik heb in feite altijd wel wat te klagen. Zo ben ik. Ik zou wel anders willen maar ik krijg daarin geen steun. Van u niet. Van de buitenwereld. Het enige wat u doet is keer op keer mijn vooroordelen bevestigen. Zelfs als ik anders zou willen laat u mij geen andere keus. Ik ben verworden tot een ouwe chagrijnige klootzak en dat is allemaal uw schuld. Wij begrijpen elkaar gewoon niet. Op een dag zijn wij ieder onze eigen weg gegaan. Ik het pad op van goede hoop en het idee dat het leven echt niet zo ingewikkeld is als je in eerste instantie zou denken, u koos voor de moeilijke weg. Geeft niet, maar in sommige dingen ben ik van uw verknipte denkwijze afhankelijk en daar wringt hem de schoen. Daar gaat het mis. En vandaar dat ik inmiddels een enorme lijst heb van dingen waar ik een hekel aan heb. U zou graag wat voorbeelden willen? Blij dat u het vraagt. U krijgt een voorbeeld. Eentje. Om even mee te beginnen.

Ik werk bij een groot bedrijf. Een landelijke keten van winkels die u dingen door de strot tracht te duwen tegen prijzen die ronduit onredelijk zijn. Maar u trapt er nog steeds in, dus waar hebben we het over. Dit bedrijf is een aantal jaar geleden overgenomen door Amerikanen. Zoals u weet is dat het meest zwakzinnige rotvolk op deze aarde, maar daar maak ik me niet eens zo druk over. Wel over echte Hollanders die ineens denken daarom dan maar de toffe peer te moeten gaan uithangen door allerlei Engelstalige termen te gaan gebruiken. Kent u ze; van die in luxe C&A pakken gestoken babyboomers die iedere binding met de realiteit volledig zijn verloren? Gaan ze ‘vorig jaar’ ineens steevast ‘last year’ noemen. ‘Korting’ is ineens ‘discount’. En ga zo maar door. Waarom? Waarom in godsnaam zou je dat doen? Ikzelf denk omdat je een ongelofelijke karhengst bent. Iemand die nog te stom is trots te zijn op het eigen ik. Op hun eigen oer-Hollandse afkomst. Maar ik ben dan natuurlijk ook een ouwe chagrijnige klootzak. Moeten we ook niet vergeten.

Maar toch. Nederlanders die Engelstalige termen gaan gebruiken zou je dood moeten mogen schieten. Zou je in alle redelijkheid tegen een willekeurige muur moeten mogen zetten om neer te kunnen maaien. Puur legaal. Dat volk deugt namelijk niet. Die mankeren wat. Zij zijn de lieden die -als het er op aankomt- er niet voor terugdeinzen uw tijdelijke verblijfplaats, in bijvoorbeeld een achterhuis, te vermelden bij de bezetter van dat moment. Mensen die met regelmatig Engelse termen bezigen zijn de NSB’ers van deze tijd. Dom, ronduit zwakzinnig volk, wanhopig op zoek naar erkenning en waardering. Zich eenmaal gehesen in hun C&A pak voelen zij zich en ander mens. ‘Klik-klak’ doet hun schoeisel op het laminaat, als ze voor de spiegel in huiselijk kring in de houding springen en trots op zichzelf staan te zijn. Kwijlend oefenen zij vervolgend allerlei Engelse kreten in de hoop deze zo spoedig mogelijk te kunnen gebruiken. Ha! Wat zullen zijn toehoorders opkijken. Ze zullen in hem een boeiend en intelligent man zien. Dat kan toch zeker niet missen? Dat kan dus wel. Als u mij treft.

Ik doe namelijk niet mee. Ik laat me niet meeslepen in de waanzin die klaarblijkelijk welig tiert. U doet maar met zijn allen. Verloochen dit land, onze taal en alles waar wij trots op kunnen zijn. Geef het weg. Laat zien dat het voor u geen enkele waarde heeft. U lult trots uw Engelse termen in de verwachting ooit voor vol aangezien te worden. Dat u het zielige ventje blijft wie u was, voor degenen wie u dit allemaal doet, zult u toch nooit gaan inzien. Doe maar lekker mee met de grote jongens waar u zo’n harde plasser van krijgt. Toch al een prestatie van formaat als je over zo weinig hersencellen beschikt. Blijf ik onderwijl die chagrijnige klootzak die zich weigert te onderwerpen aan uw eigenaardigheden. Die alle hoop op een goede afloop voor de mensheid in het algemeen, en in die van u in het bijzonder, toch allang is verloren. Ik heb een hekel aan heel veel dingen. Dankzij u. Maar ik ga nog heel ver komen met mijn trots. Puur Nederlandse, rood wit blauwe, trots. Bij deze een dikke middelvinger en een welgemeend ongezien de tyfus. Lekker Hollands. Lekker negatief. Want ik hou namelijk wel van mezelf, fuckers.