Natuurlijk ben ik blij met de zomer. Lijkt me logisch. We
hebben dik een jaar lang regen gehad. En kou. Heel veel kou. Ergens vorige
zomer is het winter geworden en daarna heeft het er lange tijd naar uitgezien
dat aan die meteorologische lijdensweg geen einde zou komen. En nu, sinds een
week of wat, is het eindelijk zover. Zonnetje schijnt, de lucht is blauw en
vogeltjes zingen vanaf de vroege morgen enthousiast hun lied. Het klinkt sterk,
maar vanmorgen hoorde ik een mus die klassieker van Peter Koelewijn tjilpen. Vlak
voor hij de daad bij het woord voegde en dood van het dak viel. Zo warm is het.
Kunt u nagaan. Toch moet ik ook een kanttekening plaatsen bij dit zomerse weer.
En dan niet zo van ‘Pff. Warm. Heet. Kan het niet wat minder?’ Nee. Daar hoort
u mij niet over. Het gaat mij om het feit dat veel vrouwen zich zomers gaan
kleden. En in een perfecte wereld zou dat allemaal niet zo erg zijn. Maar we
leven niet in een perfecte wereld. Verre van dat.
In feite ben ik gewoon een seksistische klootzak. Komt omdat
ik een man ben. En wij mannen zijn dat allemaal. Ook dus de mannen die zeggen
dat ze het niet zijn. Ik zou zelfs durven beweren dat die het ergst zijn, maar
dat nu even terzijde. Seksistische klootzakken hebben op zich geen enkele
moeite met vrouwen die zich zomers kleden. Hoe zomerser hoe beter, zeg maar.
Maar het punt is dat heel veel vrouwen niet begrijpen dat ze dat beter niet
kunnen doen. Als ik mijn negen centimeter pure mannelijkheid ga verpakken in
een kindermaat zwembroekje met tijgerprint, zou de wereld ongetwijfeld te klein
zijn. Wat ik wel niet denk. Belachelijk en ronduit aanstootgevend. Maar vrouwen
doen maar wat. Denken dat alles kan. En die persen zich dus vervolgens in
kledij waarvan zij denken dat het hun vrouwelijkheid op positieve wijze
accentueert. En dat zoiets allemaal maar kan, omdat het zomer is.
Ik heb de afgelopen tijd de meest vreselijke dingen gezien.
Zo erg, dat als je het thuis vertelt men je simpelweg niet gelooft. Ik heb
enorme borsten zien vechten voor hun vrijheid. Gewoon, omdat ze die vrijheid roken.
Binnen handbereik zagen. Normaal keurig op hun plek gehouden door een degelijke
constructie van kant en Tata-Steel, nu losgelaten in slechts luttele vierkantedecimeters
goedkope H&M stof. Ik heb kwabben van vet gezien die elkaar overlapten
zoals een klein kind een kerstboom zou tekenen. Allemaal zichtbaar door te
strakke shirts van bedenkelijke Chinese makelarij. Benen als heipalen, die uiteindelijk
eindigden onder veel te korte rokken. Het roomwit van de met diepe putten
gesierde huid, onregelmatig onderbroken door een wirwar van paarsgekleurde
spataderen. Kromme tenen met zwaar
vergeelde nagels die mij aankeken vanaf de zachte ondergrond van hun Bristol slippertjes.
Ik heb het allemaal gezien. Natuurlijk ben ik blij met de zomer. Maar dames, hou
alsjeblieft een beetje rekening met de seksistische klootzakken onder ons. Laat
ook voor ons de zon een beetje schijnen. We waren er zó aan toe.
