dinsdag 28 december 2010

Het Weerzien..

Het mocht even een paar dagen duren, maar we zijn er weer. Druk he? Feestdagen en zo. Toch een beetje onze tijd van het jaar. Zelden zo vreselijk veel drank in een dergelijk kort tijdsbestek zien verdwijnen. Gudverdegudver, het was me daar het kerstfeest wel zeg. Mijn hemel nog aan toe. Het was eigenlijk pas vanmiddag dat we weer een beetje wisten wie we waren en ons fit genoeg voelden op te staan, en voorzichtig een beschuitje naar binnen hebben kunnen werken. Gelijk de foto’s even teruggekeken omdat het niet helemaal duidelijk was wat nu precies het verloop van de afgelopen kerst was geweest. Dat van die eerste fles stond een ieder nog wel redelijk helder bij, maar daarna werd het al snel stukken minder.

Vooral de foto waarop ik in de vensterbank, met mijn broek op mijn enkels, in een kerststukje sta te zeiken spreekt tot de verbeelding. Die verbaasde gezichten van toevallige passanten en wijzende kinderkes op de achtergrond; Onbetaalbaar. Echt. U klinkt het wellicht wat banaal of kinderachtig in de oren, maar als je moet er dan ook gewoon bij zijn geweest. Denk ik tenminste, want dat weet ik natuurlijk niet meer. Feit is echter dat er op dit blog dus weinig meer is voorgevallen. Dat is jammer, want ons laatste betoog ging over hoop. En dus hoopte u hier dagelijks op nieuwe wijs- en vermakelijkheden. Toch? Het liep echter anders, maar we zijn er dus weer. En dat geeft ons mooi de gelegenheid ons kerstverhaal aan te kondigen.

Klopt. Veel te laat, maar u weet nu waarom. Vanaf morgen dus deel één en daags daarna het ongetwijfeld verrassende slot. Of de dag daarna. Je weet maar nooit. Morgen tenslotte eerst naar Belgie om ons bestelbusje vol te flikkeren met louter zwaar en ongekeurd vuurwerk. Daarna knutselen in de schuur om al deze aankopen nog wat extra elan te geven. Je bent nooit te oud voor stommiteiten of je kan er onmogelijk oud mee worden. Dat idee een beetje. Knallen gaan we. En hard. Eens kijken of we de buren eens een beetje beter kunnen gaan leren kennen. 2007 was kut. Idem wat betreft 2008 en 2009. En ook 2010 bracht niet wat er van werd verwacht. Mocht het dus echt mis gaan besparen wij ons de moeite voor wat betreft 2011. Kwestie van positief denken. Kwestie van vooruit kijken. Precies zoals u van ons bent gewend. Tot morgen dus. Iemand de foto´s nog zien trouwens?